او در سال 1348 در بانه در استان کردستان به دنیا آمد.
تحصیلات متوسطهاش را در سنندج به پایان برد و سال 1371 برای ادامه تحصیل در دانشگاه، به تهران رفت و در رشته سینما در دانشکده صدا و سیما مشغول به تحصیل شد، ولی دانشگاه را رها کرد و به انجام نرساند. او معتقد است هر آنچه در سینما دارد حاصل تجربیاتی است که با ساختن فیلمهای کوتاهش به دست آورده.
قبادی در سالهای پایانی دهه 60 به عکاسی هنری و صنعتی روی آورد. تأثیر عکاسی در نگاه او به جهان تصویر گرش انکار ناپذیر است. پس از آن، با ساخت فیلمهای هشت میلیمتری به فیلمسازی روی آورد. حاصل آن دوران، تعدادی فیلم داستانی و مستند هشت میلیمتری است. فیلمهای کوتاه قبادی از نیمه دهه 1370 مورد توجه قرار گرفتند و توانستند جوایز داخلی و خارجی متعددی را نصیب قبادی کنند.
با فیلم زندگی در مه، مسیر تازهای در کارنامه او گشوده شد. این فیلم جوایز متعدد بینالمللی را به دست آورده و عنوان «پر افتخارترین مستند تاریخ ایران» را نیز به خود اختصاص دادهاست. وی با ساخت فیلم بلند زمانی برای مستی اسبها به جرگه فیلمسازان حرفهای پیوست. این فیلم، نخستین فیلم مستند کردی زبان تاریخ سینمای ایران است.
آوازهای سرزمین مادریام دومین فیلم بلند اوست. فیلمی با زبان و ساختاری یکدست که امکانات بصری را نیز به تصویر میکشد.
لاکپشتها هم پرواز میکنند سومین فیلم قبادیست که به نحوی مهمترین اثر او نیز هست. فیلمی که بیش از هر اثر دیگری توانست مرزهای سرزمین کردستان را بر روی جهان بگشاید.
بهمن قبادی در انجمن سینمای جوانان سنندج به عنوان عکاس فعالیت دارد.
گردآوری: ناصح پهلوانی
عناوین یادداشتهای وبلاگ