سفارش تبلیغ
صبا ویژن
1 2 3 4 >

خوراک کرم برای لاغری

خوردن تخم کرم
کرم‌های نواری گونه‌هایی از انگل‌ها هستند که در دستگاه گوارش انسان زندگی کرده و غذاهایی که انسان می‌خورد را جذب می‌کنند و به همین دلیل است که افرادی که این نوع از انگل‌ها را در روده‌شان دارند معمولا لاغر هستند. اما گروهی از انسان‌ها بوده‌اند که پس از تلاش برای لاغر شدن به شیوه‌های مختلف، به امید لاغری تخم این کرم‌ها را خوردند تا این تخم‌ها در معده آنها تبدیل به کرم شود و بخشی از کالری که روزانه دریافت می‌کنند را این کرم‌ها جذب کنند. اما خب قطعا می‌دانید که این کار چقدر اشتباه است، این کرم‌ها عوارض خیلی بدی برای بدن دارند و مثلا نمی‌گذارند هیچ ویتامین و ماده معدنی در بدن جذب شود و انواع و اقسام بیماری‌ها از کم‌خونی گرفته تا سوء‌تغذیه و خونریزی گوارشی در فرد ایجاد شود. 

زبانت را بدوز

بخیه زدن روی زبان
جراحی‌های مختلفی در طول تاریخ برای کاسته شدن اشتها یا کم شدن حجم معده یا سیر گوارشی برای کاستن وزن ابداع شده است اما شاید عجیب‌ترین جراحی ابداع شده شیوه «رصد کردن زبان» باشد. در این جراحی، روی زبان و نقاط مختلف آن چندین بخیه زده می‌شود تا به وسیله این بخیه‌ها حس چشایی فرد مختل شود. در فرم شدید این جراحی اینگونه انجام می‌شود که فرد به دلیل بخیه‌هایی که روی زبانش است توانایی جویدن، قورت دادن و قدرت چشایی را از دست می‌دهد و برای همین از خوردن غذای سفت و جامد خودداری می‌کند و فقط مایعات می‌خورد. درست است که این شیوه جواب می‌دهد اما باید بدانید چنین شیوه‌ای را فقط می‌شود با واژه «دیوانه‌وار» توصیف کرد، زیرا با این کار عملا فرد برای هربار قورت دادن آب دهانش هم به مشکل بر می‌خورد. این را هم بدانید که برداشتن بخیه‌ها از زبان هم در بسیاری از مواقع فایده‌ای ندارد و فرد دچار مشکل بلع می‌شود. سخت‌ترین اتفاق برای دختری جوان از لرستان افتاد که 115 کیلوگرم وزن داشت و توانست طی یک سال بیشتر از 30کیلوگرم از وزنش را بکاهد اما زمانی که دچار مشکل عفونت‌ دهانی شد، پزشکان سعی کردند تا بخیه‌های زده شده روی زبان او را بردارند و موفق نشدند و این دختر جوان دچار مشکل انسدادی راه تنفسی شد و درنهایت پزشکان مجبور شدند برای نفس کشیدن او حنجره‌اش را بشکافند و این دختر جوان، سه بار تحت عمل جراحی قرار گرفت تا زبانش کمی ترمیم شود و بتواند غذا بخورد.


معده‌ات را از پنبه پر کن 

خوردن پنبه
در گذشته برخی افراد اعتقاد داشتند که خوردن یکی، 2 تکه پنبه یا خوردن یک نخ ابریشمی به شکل توپ کوچک می‌تواند باعث کوچک شدن حجم معده آنها شود و درواقع بخشی از حجم معده را پر کند و درنتیجه موجب می‌شود که فرد کمتر غذا بخورد. حتی در مواردی افراد قبل از هروعده‌غذایی خود مقداری پنبه می‌خوردند تا کمتر غذا بخورند. طبیعی است که چنین حالتی باعث بروز عوارض زیادی شود، از جمله بروز یبوست و کم شدن جذب مواد مفید و مقوی از دستگاه گوارش، اما وخیم‌ترین عارضه در مردی در مجارستان گزارش شده است که پنبه‌هایی که خورده بود باعث بسته شدن کامل مجرای خروجی معده و عفونت درون شکمی و پارگی معد‌اش شده بود که وی 6ماه در بیمارستان بستری شد تا بهبود یابد. 


آب بدن را خارج نکن 

خوردن داروهای دیورتیک
همان‌طور که گفتیم دل بستن به انواع و اقسام قرص‌ها، شربت‌ها و مکمل‌ها برای وزن کم کردن و چربی سوزاندن یکی از روش‌های معمول و رایج است که در همه جای جهان طرفدار دارد. قدیمی‌ترین داروهایی که برای وزن کم کردن مورد استفاده قرار می‌گرفت داروهای ضد فشارخون از نوع داروهای مدر بود که باعث دفع آب از بدن می‌شد و کمی از وزن بدن را می‌کاست. اما باید بدانید چنین وزن کم کردنی هم خطرناک است و هم پرعارضه، 70درصد وزن بدن انسان را آب تشکیل می‌دهد و شما با خوردن داروهای مدر (دیورتیک) آب بدن‌تان را دفع می‌کنید نه اینکه چربی بسوزانید و با این کار عملکرد طبیعی بدن را هم دچار مشکل می‌کنید. جالب اینجاست که پس از خوردن چندباره اینگونه داروها، متابولیسم بدن پایین می‌آید و فرد به جای لاغر شدن چاق می‌شود.  خطرناک‌ترین حالت رژیم گرفتن با این نوع داروها در مورد 2دختر در پرو گزارش شده که به‌طور همزمان داروهای مدر و نیز داروهای مسهل می‌خوردند و وزن هر2 به زیر 40 کیلوگرم رسید و درنهایت هر2 در بیمارستان بستری شدند. این 2 دختر به بیماری توهم چاقی (یا آنورکسی نوروزا) مبتلا بودند و یکی از آنها به علت همین حالت به کما رفت اما توسط پزشکان و با تزریق اجباری سرم و تغذیه داخل وریدی از مرگ حتمی نجات پیدا کرد. 

ساده‌ترین راه لاغری

دکتر هلبوت هاورمن، فوق‌تخصص رژیم‌های غذایی درمانی در دانشگاه اوبرهاوزن آلمان می‌گوید: «واقعیت این است که هیچ راه میانبر سالم و مناسبی برای لاغر شدن وجود ندارد، نه داروهای چربی‌سوز و ضداشتها، و نه راه‌های عجیب و غریبی که برخی در پیش می‌گیرند، همه این راه‌ها می‌توانند فرد را دچار مشکل کنند و حتی زندگی او را به خطر بیندازند. معادله وزن گرفتن یا کم کردن وزن، در انسان، بسیار ساده است. انسان مقداری کالری هرروزه وارد بدنش می‌کند، اگر مقدار کالری وارد شده به بدن بیشتر از آن باشد که بدن آنها را می‌سوزاند (مثلا از طریق ورزش کردن یا انجام فعالیت‌های روزمره حیاتی مثل نفس کشیدن) آن وقت فرد دچار اضافه وزن می‌شود و این کالری‌های اضافی به صورت چربی در بدن او تجمع می‌یابد. اگر هم مقدار کالری که هرروز وارد بدن می‌شود، کمتر از کالری باشد که بدن به شکل‌های مختلف می‌سوزاند فرد شروع به کم کردن وزنش می‌کند.» 
اما دکتر هاورمن یک توصیه ساده و بسیار کاربردی برای آنهایی که می‌خواهند رژیم‌غذایی لاغری بگیرند دارد، او می‌گوید: «کافی است کمتر از حدمعمول خودتان غذا بخورید، غذاهای سالم مصرف کنید و با یک برنامه هدفمند ورزش کنید تا


اولین دیدگاه را شما بگذارید

  

 فارس به نقل از خبرگزاری یونایتدپرس: گروهی از پژوهشگران دانشگاه «کیو» آزمایشهایی را روی موش‌ها انجام دادند و دریافتند که زیاده‌روی در مصرف ویتامین E باعث تحریک سلولهایی می‌شود که در ایجاد آسیب به توده استخوانی سهیم هستند وچه بسا این وضیت، ابتلا به پوکی استخوان را به دنبال دارد. 

پژوهشگران به ویژه به مصرف کنندگان مکمل‌های ویتامین E که به خاطر خاصیت آنتی اکسیدان بودن آن مقبولیت زیادی در بین مردم دارد، هشدار دادند. 

پروفسور شو تاکیدا و همکارانش در تحقیقات خود رژیم غذایی مملو از پروتئین الفا توکوفرول موجود در ویتامین E را در طول هشت هفته به موش‌ها دادند که این میزان ویتامین مساوی با میزانی بود که مصرف کنندگان مکمل‌های ویتامین می‌خوردند. 

پژوهشگران دانشگاه کیو و دانشکده‌های پزشکی و دندانپزشکی توکیو گفتند که موش‌ها 20 درصد از توده استخوانی خود را از دست دادند. 

به گفته این پژوهشگران، پروتئین الفا توکوفرول به تحریک سلولهای اوستیوکلاست که در کاهش توده استخوانی سهیم است، کمک می‌کند. 

ویتامین E یکی از ویتامین‌های محلول در چربی است. این ویتامین همچون ویتامین C خاصیت آنتی اکسیدانی دارد و اثر شیمیایی مخربی که به بافت‌های بدن لطمه می‌زند را از بین می‌برد. 

این ویتامین در لایه چربی دیواره سلول و داخل سلول قرار می‌گیرد و از تخریب دیواره سلول جلوگیری می‌کند. 

خاصیت آنتی اُکسیدانی این ویتامین به آن اجازه می‌دهد تا از لطمه دیدن داخل رگ‏‌ها و سکته قلبی پیشگیری کند. 

یتامین E همچنین باعث افزایش سطح ایمنی بدن در مقابل بیماری‌ها، جلوگیری از پیشرفت بیماری آلزایمر، کمک به درمان بیماری‌های چشمی مثل آب مروارید و دژنراسیون ماکولر، کاهش احتمال حملات قلبی در بیماران مبتلا به دیابت، کند کردن روند پیری سلول‌ها، تقویت انسان در مقابل آلودگی‌های زیست محیطی، مقابله با کم خونی، درمان مشکلات ناشی از چربی‌های بد هضم و کمک به بهبود بیماری‌های پوستی، زخم‌ها، اختلالات تولید مثل و کاهش دردهای پیش از قاعدگی و کاهش علائم و نشانه‌های لوپوس می‌شود. 

همچنین این ویتامین در درمان انواع سرطان‌ها مانند پروستات، پوست، و دهان کمک می‌کند. 

کمبود این ویتامین باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان و مشکلات قلبی و عروقی و اختلالات تولید مثلی می‌شود. 

اگر ویتامین E بیش از اندازه و به صورت مصنوعی (قرص و آمپول) مصرف شود، باعث مسمومیت‌های ویتامینی می‌شود. 

همچنین از دیگر عوارض مصرف بیش از اندازه ویتامین E این است که بدن از دیگر ویتامین‌های محلول در چربی استفاده نمی‌کند و کمبود این ویتامین‌‌ها در بدن به وجود می‌آید. 

مصرف بیش از اندازه آن همچنین باعث رسوب کلسیم در استخوان‌‌ها، اختلال در ذخیره ویتامینA در کبد و طولانی شدن مدت زمان انعقاد خون می‌شود و حتی مصرف بیش از 400واحد خطر مرگ به همراه دارد

موادی مثل روغن‌های گیاهی مثل روغن آفتابگران و زیتون? ذرت و بادام? آجیل تازه شامل فندق? بادام? گردو و همچنین اسفناج? کلم پیچ? سویا و سیب زمینی دارای ویتامین E می باشند

 

گردآوری:ناصح پهلوانی


اولین دیدگاه را شما بگذارید

  

چند سال پیش هیچکس از فواید و مزایای فیبر آگاهی نداشت، اما این روزها وضع کاملاً متفاوت است. سال گذشته، تولیدکننده‌ های موادغذایی بیش از 1500 محصول با فیبر بالا را معرفی کردند که نسبت به سال 2005، 121 درصد افزایش داشته است. این روزها حتی شیرینی‌ها و شکلات‌های فیبردار هم به بازار آمده است.

یکی از مهمترین تلاش‌های متخصصین تغذیه این بوده که مردم را به مصرف فیبر تشویق کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که موادغذایی حاوی فیبر، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، دیابت و سرطان را کاهش داده و به کاهش وزن بدون احساس گرسنگی کمک می‌کند. برای مثال، محققان دانشگاه هاروارد دریافته‌اند که خانم‌هایی که طی 12 سال مصرف موادغذایی فیبردار خود را افزایش داده‌اند، نسبت به آنهایی که از مقدار آن کم کرده‌اند، کمتر دچار چاقی شده‌اند.

فیبر چطور عمل می‌کند؟

اساساً فیبر جزئی از موادغذایی گیاهی است—سبزیجات، میوه ها، حبوبات، و آجیل—که بدن نمی‌تواند هضم کند. دو نوع فیبر وجود دارد: فیبر نامحلول که به گذشتن موادغذایی از دستگاه گوارش کمک می‌کند، و فیبر محلول که به پایین آمدن چربی و کلسترول کمک می‌کند. باوجود فیبر محلول، موادقندی و چربی‌ها با سرعت کمتری وارد جریان خون می‌شوند که ذخیره خوبی از انرژی برای شما فراهم می‌کند. وقتی غذاهایی می‌خورید که فاقد فیبر هستند، قند خون شما بالا می‌آید و بعد به سرعت افت می‌کند و باعث ایجاد گرسنگی شده و شما را به خوردن ترغیب می‌کند.

هرچه میزان فیبر در موادغذایی بیشتر باشد، بهتر است. محصولات پرفیبر معمولاً کم کالری هستند و شما می‌توانید میزان زیادی از آن را مصرف کنید. وجود فیبر در موادغذایی، شما را سیر می‌کند چون وقتی مایعات را به خود جذب کند، در شکمتان باد می‌کند. فیبر برای قلب شما هم فایده بخش خواهد بود: به پایین آوردن کلسترول و فشارخون کمک کرده و جریان خون را تقویت می‌کند.

چه کسانی به فیبر بیشتر نیاز دارند؟

اکثر ما به اندازه کافی از فیبر در برنامه‌ غذایی خود بهره نمی‌گیریم. خانم‌های ایرانی به طور متوسط روزانه 10 تا 15 گرم از آن را مصرف می‌کنند—که فقط نیمی از 25 گرم لازم روزانه می‌باشد. متخصصین می‌گویند حتی بیشتر از این مقدار هم بهتر است—تقریباً 30 تا 40 گرم روزانه. برای اینکه بفهمید چطور با استفاده از فیبر با احساس گرسنگی خود مقابله کنید و همچنین مقدار این ماده مفید را در رژیم غذاییتان افزایش دهید، پیشنهادهایی در جدول زیر برایتان آورده ایم.

 

رژیم 7 روزه بدون احساس گرسنگی

هدفتان چه لاغر شدن باشد چه سلامت ماندن، مصرف فیبر اهمیت بسیار زیادی در رژیم‌غذاییتان دارد. اگر در رژیم‌غذاییتان به مقدار کافی از فیبر استفاده نمی‌کنید (یعنی به اندازه کافی میوه، سبزیجات، حبوبات، آجیل و غلات کامل مصرف نمی‌کنید) می‌توانید با افزودن یک یا دو مورد از پیشنهادات زیر به برنامه‌غذایی روزانه خود، کارتان را شروع کنید. دقت کنید که اگر با عوارض جانبی ناخوشایندی روبه رو شدید، مثل گاز معده و نفخ، اجازه بدهید قبل از اضافه کردن فیبر بیشتر به برنامه‌غذاییتان، بدنتان به آن وضعیت عادت کند. حتماً مقدار زیادی آب بنوشید و فعالیت جسمی داشته باشید.

 

 

صبحانه

ناهار

عصرانه

شام

·  یک کاسه سیریال با فیبر بخورید. 

·  به سیریالتان یک مشت زغال‌اخته اضافه کنید.

· به جای نان سفید، از نان تست‌های گندم کامل استفاده کنید.

· به جای شیرینی، کلوچه‌های فیبردار بخورید.

· به جای نوشیدن آب پرتقال، خودِ میوه پرتقال را بخورید.


· به سالادتان میوه‌هایی مثل کیوی، گیلاس و انجیرخشک اضافه کنید.

· به جای نان ‌ساندویچی ‌های معمولی از نان ذرت مکزیکی استفاده کنید.

· به جای پیتزا پپرونی، پیتزا سبزیجات بخورید.

· به جای چیپس، پاپکرن بخورید.

· میکسی از سیریال با فیبر بالا، آجیل و میوه خشک بخورید.

· یک آبمیوه تازه بنوشید.

· روی برش‌ های سیب کره بادام بمالید و بخورید.

 

· در سس اسپاگتیتان فلفل خردشده و کلم بروکلی خردشده بریزید.

· پوره سیب‌زمینی با پوست هم خوشمزه خواهد شد.

· در سوپ مرغ از کلم بروکلی استفاده کنید.

 


اولین دیدگاه را شما بگذارید

  

 کلیه تیمها زحمت میکشندن ، تمرین میکنند تا بازیکنان در طول 48 ساعت در زمان بازی در اوج آمادگی قرار داشته باشد .راههای بسیاری برای بهبود بازدهی بازیکنان در روز مسابقه توصیه شده است که نقش تغذیه اجتناب ناپذیرترین عامل در امادگی بازیکنان میباشد .در تغذیه مواد مغذی اصلی بدن شامل کربو هیدارتها یا همان قندها ، پروتئینها و چربیها میباشد . همچنین میتوان مصرف مایعات و حتی خواب به عنوان دیگر عوامل مهم رساندن بازیکنان به شرایط آرمانی در روز مسابقه نام برد .
در این مطلب قصد داریم تا به بررسی چگونگی تغذیه ، خواب و مایعات قبل ، حین و بعد از بازیها اشاره کنیم .

کربو هیدراتها

 کربو هیدراتها از کربن ، هیدروژن و اکسیژن و آبها تشکیل میشود . بدن برای دستیابی سریع به انرژی نیازمند کربوهیدارتهاست .
کربو هیدارتها موثرترین عامل تولید انرژی در بدن می باشد . چیزی در حدود 60 تا 70 درصد انرژی بدن به واسطه کربو هیدارتها تامین میشود . کربو هیدارتها در غذاهایی نظیر سیب زمینی ، برنج ، نان و ماکارونی یافت میشود که پس از مصرف در مدت 2 ساعت از معده خارج و در مدت زمان 3 تا 4 ساعت تولید انرژی میکند و در بدن مورد استفاده قرار میگیرد .
به نظر من خورشت قیمه یک غذای کامل است .همچنین غذاهای آب دار به دلیل حفظ ارزشهای غذایی مواد ، بسیار غذای مناسبی است . ماکارونی نیز باید با نان خورده شود . مصرف گوشت سفید در روز مسابقه توصیه میشود ، همچنین توصیه میکنم از مصرف غذاهای سرخ کردنی پرهیز شود .

پروتئین ها

چیزی حدود 15 تا 20 درصد از انرژی بدن از طریق پروتئینها تامین میشود . پروتئینها را میتوانید در غذاهایی چون : زرده تخم مرغ ، لبنیات و گوشت قرمز بیابید .
منبع اسیدهای آمینه در بدن غذاهای پروتئین دار هستند . پس برای فراهم آوردن ترکیبات لازم جهت انجام ترمیم بافتها و وظایف طبیعی بکار می روند .
غذاهای نباتی مثل نخود و آجیل ( البته نه تخمه ) برای ترمیم بافتهای بدن و رشد عضلات و منطبق شدن آنزیمی لازم است . اگر در هنگام مصرف غذا پروتئین کافی دریافت نشود ، در آینده بازسازی سلول اتفاق نمی افتد و در برخی از بافتهای حساس بدن از بین خواهد رفت .
فراموش نکنید ؛ یکی از دلایل گرفتگی عضلات بدن کم بودن املاح بدن است .

چربی ها

انرژی حاصل از سوخت چربیها بیش از پروتئینها و کربوهیدراتهاست . هر گرم پروتئین و کربو هیدارت 4 کیلو کالری انرژی تولید میکند این در حالی است که هر گرم چربی 9 کیلو کالری انرژی برای بدن فراهم می آورد . هر چند سرعت هضم چربی ها کمتر از سایر مواد غذایی بدن است ، اما با اصلی ترین منبع انرژی از فعالیتهای طولانی از چربی به دست می آید .
نکته : هنگام سوخت چربی اکسیژن بیشتری مصرف میشود ، پس مصرف آن در روز بازی اصلا توصیه نمیشود .

تغذیه پیش از بازی

دو روز مانده به مسابقه باید رژیم غذایی مناسبی اتخاذ گردد . از صرف غذاهایی چون ، نوشابه های گازدار ، ادویه و چربی زیاد پرهیز شود . از مصرف غذایی که حاوی مقادیر زیاد سلولزی مانند کاهو ، خود داری شود .
همچنین در روز مسابقه 3 تا 4 ساعت قبل از بازی نباید غذایی صرف شود ، زیرا زمان کافی برای هضم و جذب به بدن وجود ندارد .
بازیکنی که صبحانه و ناهارش در روز مسابقه یکی است ، بازدهی کمتری در زمان بازی از خود نشان میدهد . اولین وعده غذایی در روز مسابقه صبحانه است ( این را به بازیکنان خود متذکر شوید ) که باید در حدود 6 تا 7 ساعت قبل از زمان برگزاری بازی مصرف شود . دومین وعده غذایی نیز ناهار است که باید در حدود 3 تا 4 ساعت قبل از بازی صرف شود .
مصرف مایعات در روز بازی باید در چند مرحله مورد استفاده قرار گیرد .
2 تا 3 ساعت قبل از بازی مصرف 500 سی سی آب . یک ساعت مانده به بازی نیز به همین مقدار و مصرف 100 تا 200 سی سی آب در حین بازی و بین نیمه ها توصیه میشود . مصرف مایعات تا پس از اتمام بازی باید ادامه پیدا کند ، تا آب از دست رفته جایگزین شود .
مایع باید خنک باشد اما نباید بیش از اندازه سرد باشد ؛ زیرا در بدن گرما و سرما ایجاد میشود که با یکدیگر مغایرت دارند . محتوای قند مایعات نیز باید کم باشد .
نظر شخصی بنده این است که 2 ساعت قبل از بازی و در حدود 30 دقیقه بگذارید بازیکنان بخوابند تا ریکاوری ذهنی و عضلانی در بدنشان رخ دهد .

 

  و به طور کلی:

فوتبال، ورزشی است مبتنی بر قدرت، سرعت و مهارت که هر سه ی آنها می توانند تحت تأثیر نوع ، زمان، نحوه ی مصرف مواد غذایی و نوشیدنی ها، توسط ورزشکار قرار گیرند. نیاز به انرژی و دیگر مواد مغذی د ر ورزش کاران رشته ی فوتبال با توجه به وزن بدن، وضعیت بلوغ، فصل انجام مسابقات و حتی جایگاه بازی کن در زمین (مدافع، مهاجم و یا دروازه بان) متفاوت است. به طور مثال فعالیت های یک مهاجم، بر توان و قدرت، متمرکز است. در حالی که یک مدافع می باید از سرعت و چابکی لازم برخوردار باشد. بنابراین جهت دست یابی به اهداف ورزشی و برای تأمین نیازهای تغذیه ای فردی، برنامه های غذایی به صورت انفرادی تنظیم می گردد و ورزش کاران این رشته می باید سعی کنند تا ذخایر انرژی مناسبی جهت تمرینات و مسابقات داشته باشند.

در عین حال برخی ورزش کاران به وضع تغذیه ی خود بی توجه اند و این امر موجب آسیب و نقص عملکرد ورزشی آنها خواهد شد.

برخی اشتباهات رایج تغذیه ای در بین فوتبالیست ها به قرار زیر است :

- عدم دریافت مایعات به مقدارکافی

- عدم مصرف مواد غذایی در فواصل منظم

- دریافت پروتئین بیش از حد و کربوهیدرات به مقدار کم

 

تغذیه فوتبالیست ها ( 1)

 

تنظیم برنامه ی غذایی

مهمترین اصلی که در تنظیم برنامه ی غذایی ورزش کاران رشته ی فوتبال می باید درنظرگرفته شود ، تأمین 

انرژی  مورد نیاز آنها می باشد، به گونه ای که وزن بدن فوتبالیست ثابت باقی بماند.

با اجرای یک دوره آموزش کوتاه مدت می توان بازیکنان فوتبال را قادر ساخت تا با به کارگیری توصیه های تغذیه ای، احساسی بهتر و عمل کردی برتر، در داخل و یا خارج از میدان مسابقه داشته باشند. با توجه به تیمی بودن این ورزش( فوتبال)، از نظر روان شناختی بهتر است که اعضای تیم ورزشی، اهداف تغذیه ایی خود را در یک جلسه ی مشترک تعیین نمایند. به طور مثال برخی اهداف مشترک، به قرار زیر می باشند:

- مایعات کافی بنوشند.

- در بین دو نیمه ی بازی، با مصرف مواد غذایی، ذخایر مواد مغذی خویش را جایگزین کنند.

 

اگرچه پروتئین، ترکیبی ضروری بوده و برای سلامت فرد مورد نیاز است، لیکن سوخت اصلی برای این نوع ورزش نبوده و بهتر است در مصرف آن حد اعتدال رعایت شود.

در برنامه ی غذایی روزانه، زمان دریافت مواد غذایی از اهمیت خاصی برخوردار است. الگوی غذایی مطلوب ، جهت این ورزش کاران آن است که وعده های غذایی، در حجم های کمتر، در طی روز تنظیم گردد. بدان معنی که به جای 3 وعده غذایی حجیم، از 6 وعده ی غذایی کم حجم استفاده شود تا حداکثر انرژی مورد نیاز، جهت فعالیت بدنی و بازتوانی تأمین شود.

بازیکنان فوتبال برای انجام کار شدید عضلانی خود، نیاز به مصرف کربوهیدرات دارند. مصرف مقدار کافی 

کربوهیدرات  (9-8 گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن) از منابع غذایی آن یعنی میوه ها، غلات ، نان ، برنج، ماکارونی و سبزی ها در طی روز، موجب حداقل احساس خستگی در فرد شده و توان تمرینی وی را به حداکثر می رساند. بر این اساس، مواد غذایی نظیر: گروه نان و غلات، میوه ها و سبزی ها  می باید حجم وسیعی از غذای روزانه ی این ورزش کاران را به خود اختصاص دهند؛ به طوری که دوقسمت از سه قسمت بشقاب یک فوتبالیست، می با ید از این مواد تشکیل گردد.

نیاز 

پروتئینی  در این ورزش کاران 7/1-6/1 گرم، به ازای کیلوگرم وزن بدن می باشد که می توانند این پروتئین را از منابعی مانند گوشت کم چرب، گوشت مرغ، ماهی، لبنیات، تخم مرغ، حبوبات و مغزها تأمین کنند.

اگرچه پروتئین، ترکیبی ضروری بوده و برای سلامت فرد مورد نیاز است، لیکن سوخت اصلی برای این نوع ورزش نبوده و بهتر است در مصرف آن حد اعتدال رعایت شود.

موارد فوق توصیه هایی کلی جهت ورزش کاران رشته ی فوتبال می باشد؛ لیکن برای دوران مسابقات و تمرینات سنگین ورزشی، می باید از برنامه های غذایی ویژه ای پیروی نمود.

 

وعده غذایی قبل از ورزش یا مسابقه

* این وعده ی غذایی 4-3 ساعت قبل از مسابقه صرف شده و شامل غذاهای با هضم آسان می باشد که ترجیحاً مورد علاقه ی ورزش کار نیز باشند. حدود 70-60 درصد انرژی، در این وعده ی غذایی می باید از کربوهیدرات ها ( ترکیبات نشاسته ای ) تأمین گردد.

* از مصرف غذاهای پرچرب و سرخ کرده پرهیز کنید؛ زیرا هضم این غذاها سخت بوده و موجب بروز ناراحتی های گوارشی در حین ورزش می شوند.

* غذاهای پرفیبر را از این وعده ی غذایی حذف کنید؛ زیرا این ترکیبات موجب ناراحتی های گوارشی و نفخ می گردند.

* مصرف غذاهای حجیم، به دلیل سختی هضم آنها، قبل و در حین ورزش ممنوع است.

* در صورتی که عصبی هستید و یا دچار ناراحتی های گوارش می باشید؛ وعده ی غذایی قبل از مسابقه ی خود را به صورت مایع تهیه نموده و میل کنید.

* ترکیب مورد نظر در این وعده ی غذایی را از کارشناس تغذیه و یا مشاور تیم جویا شوید.

* جهت تأمین ذخایر 

آب  بدن خود، دو ساعت قبل از مسابقه، 4-2 لیوان آب نوشیده و 20-15 دقیقه قبل از شروع مسابقه یا تمرین، 2-1 لیوان آب بنوشید.

 

 

در حین ورزش یا مسابقه

* در حین ورزش منتظر احساس تشنگی نمانید و از مصرف مایعات غافل نشوید.

* نوشیدن آب به تنهایی کافی نبوده و بهتراست این نوشیدنی، حاوی کربوهیدرات و مواد معدنی باشد. خنک بودن ، این نوشیدنی را مطبوع تر می کند.

* در بین دو نیمه ی با زی ، مصرف مایعات را فراموش نکنید.

 

وعده غذای پس از ورزش یا مسابقه

- یک فوتبالیست پس از اتمام مسابقه و تمرین، می باید تلاش کند ، ذخایر کربوهیدراتی ( گلیکوژن)، آب و الکترولیت ها را هر چه سریع تر جایگزین نماید.

- در طی 3-2 ساعت اولیه، به ازای هر کیلوگرم وزن از دست رفته ی خود، حداقل 6 لیوان آب بنوشید.

- بلافاصله بعد از مسابقه، به ازای هر کیلوگرم وزن خود، 2 گرم ترکیبات کربوهیدراتی میل نمایید. به عنوان مثال یک فوتبالیست 60 کیلوگرمی ، نیاز به مصرف 120 گرم کربوهیدرات دارد که می تواند آن را با مصرف مواد زیرتأمین کند:

2 برش 

نان ( تأمین کننده ی 30 گرم کربوهیدرات)+ 2 لیوان شربت که هر یک حاوی دو قاشق غذاخوری شکر، گلوکز و یا ما لتودکسترین( تأمین کننده ی 60 گرم کربوهیدرات)+ 2 عدد سیب متوسط (تأمین کننده ی 30 گرم کربوهیدرات).

 

 

تجدید ذخایر انرژی روزانه

ورزش کاران رشته ی فوتبال به طور معمول بیش از یک بار در روز تمرین می کنند ، بنابراین باز توانی سریع 

عضلات در آنها، اهمیت خاصی دارد. از این رو برای تأمین انرژی مورد نیاز، این افراد می باید غذاهایی که انرژی بالایی داشته و در عین حال، حاوی دیگر مواد مغذی باشند را در برنامه ی غذایی روزانه ی خود بگنجانند.

برخلاف ورزش کاران حرفه ای که هر روزه به تمرین می پردازند، جوان ترها تا پس از پایان فصل تحصیلات خود، تمرینات سخت نداشته و بر این اساس، کمتر در معرض تخلیه ی ذخایر خود قرار می گیرند. در عین حال، این ورزش کاران لازم است که هر 4-3 ساعت یک بار سوخت کافی را برای ذهن و بدن خود تأمین کنند. از این رو می باید ورزش کار را ترغیب نمود که موارد زیر را رعایت کند:

- در طی ساعت نخست بیداری از خواب، به مصرف مواد غذایی مبادرت نماید.

- مواد غذایی توصیه شده ( اقلام کربوهیدراته ) را در وعده های غذایی خود به ویژه ناهار میل کند.

- یک میان وعده حدود 2-1 ساعت قبل از تمرین خود میل نماید که از نوشیدنی و یا غلات تشکیل شده باشد.

- بعد از ورزش و قبل از خروج از رخت کن، یک میان وعده میل نماید.

بهترین مواد غذایی برای این میان وعده مواد کربوهیدراته، نوشیدنی و یا میوه ها هستند.

 

 

مایعات بنوشید

تمامی ورزش کاران نیازمند سطح مطلوبی از آب و الکترولیت ها در بدن هستند تا عمل کرد ورزشی بهتری داشته باشند. این موضوع یک اصل محدود به روز مسابقه نبوده و برای تمامی ایام ضروری است. برای جلوگیری از دهیدراسیون (کمبود آب بدن که عمل کرد ورزشی فرد را به شدت کاهش می دهد) به ویژه در شرایط جوی خشک و مرطوب، ورزش کار می باید مایعات را به حد کافی مصرف نماید.

تدوین و گردآوری: ناصح پهلوانی


اولین دیدگاه را شما بگذارید

  

Clinical Nutrition Fellowship Programs

Clinical nutrition training consists of two principal elements, didactic learning and clinical exposure. The didactic learning can occur before, during, or after medical school and residency training. It can be acquired in a formal graduate nutrition degree program such as M.S. or Ph.D., as part of a fellowship, or potentially through independent study.  The clinical component must be undertaken after primary residency training is completed. It may occur during a fellowship in nutrition or as a substantial nutrition component of a fellowship in a related subspecialty (principally gastroenterology, endocrinology, critical care medicine, cardiology, or nephrology, although other options may exist). While these settings are likely to offer different emphases, they should all insure that the fellow develops expertise in the care of inpatients and outpatients with a variety of nutrition-related problems, as detailed in IPNEC"s Training Standards for Physician Nutrition Specialists  Recommended resources to support both the didactic and clinical components of nutrition training are available in IPNEC"s Curriculum Guide.

Detailed information about nutrition fellowship programs, compiled through a survey conducted by the American Society for Clinical Nutrition’s Committee on Professional Nutrition Education, is available on this website under fellowship programs.   ABPNS desires to keep the list current, and therefore invites submission of information about existing fellowship programs, including any that are not currenlty listed. ABPNS also wishes to encourage and facilitate the development of new fellowship programs, and invites persons who are interested in doing so tocontact us.


The University of Chicago Training Program provides a broad practical and scholarly exposure to clinical problems of Gastroenterology as well as in-depth investigative training. The program has a long and consistent history of graduating physicians that are scholarly clinicians as well as prominent laboratory and clinical investigators. Direct and continuous contact with a large, full-time faculty including senior and junior members offers a personal approach to the trainee’s educational, clinical and scientific development. The training program utilizes the extensive clinical and laboratory facilities found at The University of Chicago Medical Center and at our affiliate hospital (Weiss Memorial). Because of The University of Chicago’s reputation as a top rated referral center and our location in the heart of the City of Chicago, there is a broad exposure to common gastrointestinal conditions, as well as unusual and difficult to manage clinical cases.

The Fellowship in Clinical Nutrition is closely associated with the fully accredited three-year fellowship leading to Board Eligibility for Gastroenterology. The duration of training will be 12 months according to the discretion of the training director and trainee.

The Fellowship in Clinical Nutrition will consist of an individualized clinical, basic, or translational research program designed for Gastroenterologists or trainees interested in an academic appointment. The Clinical Nutrition program at The University of Chicago includes faculty, registered dieticians, pharmacists and clinical research nurses engaged in related areas to clinical nutrition. During this period, he/she will become proficient in a selected field of clinical, basic or translational research via direct interaction with a supervising Nutrition faculty member. Those able to obtain valid Illinois licenses will participate in patient care in both outpatient and inpatient settings.

The University of Chicago is an equal opportunity, affirmative action employer and applications are encouraged from minority groups and physically disadvantaged individuals. Please note applicants must have passed the ECFMG to apply.

 

 

The program has been in existence for eight years with a 1 year training program.

 

compiled by: naseh pahlavani


اولین دیدگاه را شما بگذارید

  


طراحی پوسته توسط تیم پارسی بلاگ